Αγχώδης διαταραχή – Συμπτώματα και τύποι

Η αγχώδης διαταραχή έχει συμτώματα συνεχόμενου, χωρίς αιτία άγχους, που επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής του πάσχοντος. Το άγχος είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα. Είναι ο τρόπος που αντιδρά το μυαλό και σας προειδοποιεί για πιθανό κίνδυνο. 

Όλοι νιώθουν άγχος κατά καιρούς. Για παράδειγμα, μπορεί να ανησυχείτε όταν αντιμετωπίζετε ένα πρόβλημα στη δουλειά, πριν κάνετε ένα τεστ ή πριν πάρετε μια σημαντική απόφαση.

Το περιστασιακό άγχος είναι φυσιολογικό, αλλά η αγχώδης διαταραχή είναι κάτι διαφορετικό. Η αγχώδης διαταραχή εμπεριέχει μια ομάδα ψυχικών ασθενειών που προκαλούν συνεχές και συντριπτικό άγχος και φόβο. Το υπερβολικό άγχος μπορεί να σας κάνει να αποφύγετε τη δουλειά, το σχολείο, τις οικογενειακές συναντήσεις και άλλες κοινωνικές καταστάσεις που νιώθετε ότι θα προκαλέσουν ή θα επιδεινώσουν τα συμπτώματά.

Με τη θεραπεία, οι πάσχοντες με γενικευμένο άγχος μπορούν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους.

Αγχώδης διαταραχή – Συμπτώματα

Το κύρια σύμπτωματα αγχώδους διαταραχής είναι ο υπερβολικός φόβος και η ανησυχία. Οι αγχώδεις διαταραχές μπορούν επίσης να δυσκολέψουν την αναπνοή, τον ύπνο και την συγκέντρωση. Τα συμπτώματα αγχώδους διαταραχής που εξαρτώνται από τον τύπο γενικευμένου άγχους που πάσχετε.

Τα πιο κοινά συμπτώματα αγχώδους διαταραχής είναι: 

• Πανικός, φόβος και ανησυχία
• Αισθήματα πανικού
• Προβλήματα ύπνου
• Κρύα, ιδρωμένα, μουδιασμένα άκρα
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Αίσθημα παλμών της καρδιάς
• Ξηροστομία
• Ναυτία
• Μυαλγίες
• Ζάλη
• Αδυναμία συγκέντρωσης
• Αποφυγή συγκεκριμένων ατόμων, περιοχών και αντικειμένων

Αγχώδης διαταραχή – Τύποι

Υπάρχουν διάφοροι τύποι αγχώδους διαταραχής όπως:

• Γενικευμένη διαταραχή άγχους . Αισθάνεστε υπερβολική, μη ρεαλιστική ανησυχία και ένταση για μικρής σημασίας λόγο ή ακόμη και χωρίς καμία αιτία.
• Κρίση πανικού. Νιώθετε ξαφνικό, έντονο φόβο που προκαλεί πανικό. Κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού μπορεί να παρουσιάσετε ιδρώτα, πόνο στο στήθος, ταχυπαλμία ( αίσθημα παλμών ). Μερικές φορές μπορεί να νιώθετε σαν να πνίγεστε ή να πάθετε καρδιακή προσβολή .
• Κοινωνικό άγχος. Ονομάζεται επίσης κοινωνική φοβία και προκαλείται όταν αισθάνεστε συντριπτική ανησυχία για τις καθημερινές κοινωνικές συναναστροφές σας. 
• Συγκεκριμένες φοβίες. Αισθάνεστε έντονο φόβο για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο ή κατάσταση, όπως τα ύψη ή τα έντομα. Ο φόβος υπερβαίνει το φυσιολογικό και μπορεί να σας κάνει να αποφύγετε συνηθισμένες καταστάσεις της ζωής σας.
• Αγοραφοβία. Έχετε έντονο φόβο να βρεθείτε σε ένα μέρος όπου φαίνεται δύσκολο να ξεφύγετε ή να λάβετε βοήθεια σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Για παράδειγμα, μπορεί να πανικοβληθείτε ή να αισθανθείτε άγχος όταν βρίσκεστε σε αεροπλάνο, μέσα μαζικής μεταφοράς ή στέκεστε σε μια μεγάλη ουρά με κόσμο.  
• Άγχος αποχωρισμού. Τα μικρά παιδιά δεν είναι τα μόνα που φοβούνται ή αγχώνονται όταν φεύγει ένα αγαπημένο πρόσωπο. Ο καθένας μπορεί να βιώσει άγχος αποχωρισμού. Το άγχος αποχωρισμού χαρακτηρίζεται από έντονη ανησυχία και φόβο ότι ένα άτομο με το οποίο είστε κοντά θα φύγει από την ζωή σας. 
• Επιλεκτική αλαλία. Πρόκειται για ένα είδος κοινωνικού άγχους στο οποίο τα μικρά παιδιά που μιλούν κανονικά με την οικογένειά τους δεν μιλούν σε δημόσιους χώρους, όπως στο σχολείο.
• Διαταραχή άγχους που προκαλείται από φάρμακα . Η χρήση ορισμένων φαρμάκων ή παράνομων φαρμάκων ή η απόσυρση από ορισμένα φάρμακα μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα αγχώδους διαταραχής.

Αγχώδης Διαταραχή – Αιτίες

Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν ακριβώς τι προκαλεί διαταραχές άγχους. Ένα σύνθετο μείγμα πραγμάτων παίζει ρόλο στο ποιος το κάνει και δεν το παίρνει. 

Ορισμένες αιτίες που προκαλούν διαταραχές άγχους είναι:

• Γενετικοί. Οι διαταραχές άγχους συχνά χαρακτηρίζονται από κληρονομικότητα.
• Ορμονικοί . Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι οι διαταραχές άγχους μπορεί να συνδέονται με την δυσλειτουργία περιοχών του εγκεφάλου που ελέγχουν τον φόβο και τα συναισθήματα. 
• Περιβαλλοντικό στρες. Τα γεγονότα της ζωής που συνδέονται συχνά με διαταραχές άγχους περιλαμβάνουν την παιδική κακοποίηση και παραμέληση, θάνατο αγαπημένου προσώπου ή βία.  
• Χρήση ουσιών και αλκοόλ. Η αγχώδης διαταραχή συχνά εμφανίζεται σε άτομα που κάνουν χρόνια κατάχρηση αλκοόλ και ουσιών.
• Ιατρικές καταστάσεις. Ορισμένες παθήσεις της καρδιάς, των πνευμόνων και του θυρεοειδούς μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα παρόμοια με αγχώδεις διαταραχές ή να επιδεινώσουν τα συμπτώματα άγχους. 

Γενικευμένο άγχος – Θεραπεία

Υπάρχουν πολλές θεραπείες για τη μείωση και τη διαχείριση των συμπτωμάτων της αγχώδους διαταραχής. Συνήθως, τα άτομα με διαταραχή άγχους λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία.

Οι θεραπείες για τη διαταραχή άγχους περιλαμβάνουν:

Φαρμακευτική αγωγή . Διάφοροι τύποι φαρμάκων χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία διαταραχών άγχους τα οι οποίοι περιλαμβάνουν:

• Αντικαταθλιπτικά. Τα σύγχρονα αντικαταθλιπτικά (SSRIs και SNRIs) είναι συνήθως τα πρώτα φάρμακα που συνταγογραφούνται σε έναν άνθρωπο με αγχώδη διαταραχή. Παραδείγματα SSRIs είναι η εσιταλοπράμη και η φλουοξετίνη ( Prozac ). 
• Βουπροπιόνη. Πρόκειται για έναν άλλο τύπος αντικαταθλιπτικού που χρησιμοποιείται συνήθως για τη θεραπεία του χρόνιου άγχους. Λειτουργεί διαφορετικά από τα SSRI και SNRI.
• Άλλα αντικαταθλιπτικά. Τα άλλα είδη αντικαταθλιπτικών περιλαμβάνουν τα τρικυκλικά και τους αναστολείς μονοαμινοξειδάσης (ΜΑΟ). Χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά επειδή συνοδεύονται από παρενέργειες, όπως πτώσεις της πίεσης, ξηροστομία, θολή όραση και κατακράτηση.
• Βενζοδιαζεπίνες. Ο γιατρός σας μπορεί να σας συνταγογραφήσει ένα από αυτά τα φάρμακα εάν έχετε επίμονο πανικό ή άγχος. Παραδείγματα βενζοδιαζεπινών είναι η αλπραζολάμη ( Xanax ) και η κλοναζεπάμη ( Klonopin ). Λειτουργούν γρήγορα, αλλά μπορείτε να εξαρτηθείτε από αυτά. Συνήθως, προορίζονται ως ένα πρόσθετο στη θεραπεία της διαταραχής άγχους και δεν πρέπει να λαμβάνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα. 
• Αντισπασμωδικά. Χρησιμοποιούνται για την πρόληψη των επιληπτικών κρίσεων σε άτομα με επιληψία, αυτά τα φάρμακα μπορούν επίσης να ανακουφίσουν ορισμένα συμπτώματα αγχώδους διαταραχής. 
• Αντιψυχωσικά. Χαμηλές δόσεις αυτών των φαρμάκων μπορούν να προστεθούν για να κάνουν τις άλλες θεραπείες να λειτουργήσουν καλύτερα. 

Ψυχοθεραπεία: Η ψυχοθεραπεία βοηθά τον άνθρωπο στο να μάθει και να γνωρίσει το πώς τα συναισθήματά του επηρεάζουν τις συμπεριφορές του. Ο ψυχοθεραπευτής θα ακούσει και θα συζητήσει με τον ενδιαφερόμενο για τις σκέψεις και τα συναισθήματά του και θα προτείνει τρόπους κατανόησης και διαχείρισης των αιτών και των συμπτωμάτων αγχώδους διαταραχής.

Η αγχώδης διαταραχή προκαλεί σημαντική δυσφορία στους πάσχοντες, μπορεί όμως να αντιμετωπιστεί και να βελτιώσει σημαντικά την ζωή τους.