Άσπεργκερ και σχέσεις – Τι συμβαίνει;
Άσπεργκερ και σχέσεις μπορεί να είναι ένας δύσκολος συνδυασμός. Χρειάζεται πολλή δουλειά για να πετύχει ένας γάμος ή μια μακροχρόνια σχέση και όταν ένας σύντροφος έχει σύνδρομο Άσπεργκερ, η πρόκληση μπορεί να είναι ακόμα μεγαλύτερη. Δεδομένου ότι κάνει τις συναισθηματικές συνδέσεις και την επικοινωνία εξαιρετικά δύσκολες, δεν είναι περίεργο ότι Άσπεργκερ και σχέσεις μπορεί να γεμίσει με άγχος, παρεξηγήσεις και απογοήτευση.
Το σύνδρομο Asperger είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού. Θεωρείται μια διαταραχή υψηλής λειτουργικότητας και πρόσφατα στατιστικά στοιχεία από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) δείχνουν ότι ένα στα 68 παιδιά στην Αμερική που γεννιούνται σήμερα έχει κάποιου είδους διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού (ASD).
Τα άτομα με κλασικό αυτισμό μπορεί να έχουν σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξη και στην ικανότητα τους να σχετίζονται με άλλους. Όσοι πάσχουν από σύνδρομο Asperger επηρεάζονται σε μικρότερο βαθμό, αλλά συχνά αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε κοινωνικό και συναισθηματικό επίπεδο. Δυσκολεύονται να αντιληφθούν λεκτικές και μη λεκτικές ενδείξεις, όπως η γλώσσα του σώματος και οι εκφράσεις του προσώπου, και μπορεί να έχουν πρόβλημα στην οπτική επαφή. Τα άτομα αυτά μπορεί επίσης να έχουν μειωμένη ενσυναίσθηση, την ικανότητα να κατανοούν τα συναισθήματα των άλλων και άθελά τους να λένε ή να κάνουν πράγματα που προσβάλλουν ή πληγώνουν τους άλλους.
Αν και κάθε άτομο με αυτό το σύνδρομο είναι μοναδικό, ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν:
- Ευφυΐα άνω του μέσου όρου
- Έντονο ενδιαφέρον ή εμμονή με ένα συγκεκριμένο θέμα — ένα ασυνήθιστο ενδιαφέρον για τα τρένα, για παράδειγμα
- Αυστηρές ρουτίνες ή τελετουργίες και δυσκολία στην αλλαγή
- Αισθητηριακά προβλήματα
Άσπεργκερ και σχέσεις
Η έλλειψη ενσυναίσθησης είναι ένα από τα πιο δύσκολα προβλήματα για κάποιον με Άσπεργκερ που βρίσκεται σε σχέση, λέει η Kathy Marshack, PhD , ψυχολόγος στο Βανκούβερ της Ουάσινγκτον. Το άτομο στην σχέση που δεν έχει Άσπεργκερ θυμώνει και πληγώνεται από την έλλειψη συναισθημάτων και κατανόησης του συντρόφου του, λέγοντας συχνά πράγματα όπως: «Δεν με καταλαβαίνεις!» και επειδή το άτομο με Άσπεργκερ πράγματι «δεν καταλαβαίνει», απομακρύνεται και αμύνεται. Με την πάροδο του χρόνου, η συναισθηματική αποσύνδεση όλο και αυξάνεται και η απόσταση στο ζευγάρι μεγαλώνει.
Άσπεργκερ και σχέσεις παρουσιάζουν επίσης μια σειρά από άλλες προκλήσεις, όπως:
- Σεξουαλικά προβλήματα. Το σεξ είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που καταρρέουν σε αυτές τις σχέσεις. Τα άτομα με Asperger δεν μπορούν να αντιληφθούν τι απολαμβάνει (ή δεν απολαμβάνει ο σύντροφός τους) διαβάζοντας τη γλώσσα του σώματός τους.
- Δυσκολία ένταξης στο κοινωνικό πλαίσιο. Ένα άτομο με αυτό το σύνδρομο έχει πρόβλημα με τις κοινωνικές δεξιότητες. Η κοινωνικοποίηση μπορεί να γίνει απλώς υπερβολική δύσκολη και κουραστική και το ζευγάρι αρχίζει να ζει χωριστές ζωές.
- Προβλήματα γονικής μέριμνας. Όταν τα παιδιά μπαίνουν στην εικόνα, είναι συχνά η αρχή της κατάρρευσης της σχέσης», λέει η Marshack. Ο γονέας που έχει Άσπεργκερ μπορεί να αγνοήσει το παιδί του, να κάνει καυστικά και επικριτικά σχόλια και να μην αναγνωρίσει πότε το παιδί του χρειάζεται παρηγοριά. Μερικές φορές είναι υπερβολικά αυστηρός ή πολύ επιεικής, αφήνοντας μεγάλο μέρος της πραγματικής ανατροφής των παιδιών στον γονέα που δεν έχει αυτό το σύνδρομο.
Άσπεργκερ και σχέσεις – Αντιμετώπιση
Ως επί το πλείστον, τα άτομα με Άσπεργκερ θέλουν να είναι στοργικοί σύντροφοι και γονείς, αλλά χρειάζονται βοήθεια για να μάθουν πώς να το κάνουν. Μπορείτε να ακολουθήσετε τα παρακάτω για να τον βοηθήσετε:
- Επικοινωνήστε απευθείας τις ανάγκες σας. Κάντε το είτε προφορικά είτε γραπτά και χωρίς συναίσθημα, αλλά με σαφήνεια.
- Θέστε σαφείς κανόνες σχετικά με την ανατροφή των παιδιών. Συζητήστε την κατάσταση ως ζευγάρι και βρείτε μια λύση.
- Σκεφτείτε τη θεραπεία. Μπορείτε να ξεκινήσετε με ατομική θεραπεία και στη συνέχεια να κάνετε θεραπεία ζεύγους. Συνειδητοποιήστε ότι δεν μπορείτε να «διορθώσετε» τον σύντροφό σας, αλλά η θεραπεία είναι το πρώτο βήμα.
- Αναζητήστε υποστήριξη. Εξετάστε το ενδεχόμενο να συμμετάσχετε σε μια ομάδα υποστήριξης, με άτομα που μπορεί να αντιμετωπίζουν τα ίδιο πρόβλημα με εσάς.
Διαβάστε περισσότερα για:
