Σαδισμός – Γιατί η πρόκληση πόνου προκαλεί ευχαρίστηση;
Σαδισμός είναι ουσιαστικά η σεξουαλική και ψυχική ικανοποίηση, μετά την πρόκληση σωματικού πόνου ή ταπείνωσης σε κάποιο άλλο άτομο. Γιατί όμως μερικοί άνθρωποι είναι σκληροί με ανθρώπους που δεν αποτελούν καν απειλή για αυτούς – μερικές φορές ακόμη και στα δικά τους παιδιά; Από πού πηγάζει αυτή η συμπεριφορά και τι σκοπό εξυπηρετεί;
Οι άνθρωποι συνήθως κάνουν πράγματα για να πάρουν ευχαρίστηση ή να αποφύγουν τον πόνο. Για τους περισσότερους ανθρώπους, η πρόκληση πόνου στους άλλους, σωματικού ή ψυχικού, μας κάνει να νιώθουμε τον πόνο τους και αυτό δεν είναι ευχάριστο συναίσθημα. Ως εκ τούτου για δύο λόγους οι άνθρωποι μπορεί να βλάψουν εκείνους που δεν αποτελούν κίνδυνο – είτε δεν νιώθουν τον πόνο τους, είτε απολαμβάνουν να τον προκαλούν.
Σαδιστές και ψυχοπαθείς
Κάποιος που χαίρεται να πληγώνει ή να ταπεινώνει τους άλλους, ονομάζεται σαδιστής. Οι σαδιστές αισθάνονται τον πόνο των άλλων περισσότερο από το φυσιολογικό, και το απολαμβάνουν, τουλάχιστον μέχρι να αισθανθούν ενδεχομένως άσχημα.
Η λαϊκή φαντασία συνδέει τον σαδισμό με βασανιστές και δολοφόνους, ωστόσο, υπάρχει επίσης το λιγότερο ακραίο, αλλά και πιο διαδεδομένο, φαινόμενο του καθημερινού σαδισμού. Οι καθημερινοί σαδιστές παίρνουν ευχαρίστηση όταν πληγώνουν τους άλλους ή παρακολουθούν την δυστυχία τους. Είναι πιθανό να απολαμβάνουν ταινίες με αίμα και βασανιστήρια, να βρίσκουν ενδιαφέροντες αγώνες με ταυρομαχίες, αλλά και snuff films. Ο σαδισμός είναι σπάνιος, αλλά όχι αρκετά σπάνιος, καθώς περίπου το 6% των προπτυχιακών φοιτητών παραδέχονται ότι παίρνουν ευχαρίστηση όταν πληγώνουν τους άλλους.
Ο καθημερινός σαδιστής μπορεί να είναι ένα τρολ του Διαδικτύου ή ένας νταής στο σχολείο. Οι καθημερινοί σαδιστές έλκονται από βίαια παιχνίδια στον υπολογιστή και όσο περισσότερο παίζουν, τόσο πιο σαδιστές γίνονται .
Σε αντίθεση με τους σαδιστές, οι ψυχοπαθείς δεν βλάπτουν τους ακίνδυνους απλώς και μόνο επειδή παίρνουν ευχαρίστηση από αυτό, αλλά επιδιώκουν και άλλα πράγματα, όπως το ανέβουν κοινωνικά. Μπορούν να είναι αδίστακτοι επειδή είναι λιγότερο πιθανό να αισθάνονται οίκτο ή τύψεις ή φόβο και να μην ενδιαφέρονται για τα αισθήματα των άλλων.
Δεν είναι όμως όλοι οι ψυχοπαθείς επικίνδυνοι, καθώς κάποιοι αναζητούν τις συγκινήσεις τους στην ατρόμητη αναζήτηση καινοτόμων ιδεών, ιδεών που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο για όλους μας.
Πως προκαλείται ο σαδισμός;
Κανείς δεν ξέρει πραγματικά γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι σαδιστές. Κάποιοι εικάζουν ότι ο σαδισμός είναι μια λειτουργία που μας βοηθούσε να κυνηγούμε άγρια ζώα. Άλλοι υποστηρίζουν ότι βοηθά τους ανθρώπους να αποκτήσουν εξουσία.
Ο Ιταλός φιλόσοφος Niccolò Machiavelli υποστήριζε ότι «οι καιροί και όχι οι άνθρωποι, δημιουργούν αταξία και αναταραχές» και ως εκ τούτου ο σαδισμός θα μπορούσε να είναι μια τακτική επιβίωσης που ενεργοποιείται σε δύσκολες περιόδους.
Η ψυχοπάθεια μπορεί επίσης να είναι μια αιτία σαδισμού. Ορισμένες μελέτες έχουν συνδέσει υψηλότερα επίπεδα ψυχοπάθειας σε σαδιστές Η ψυχοπάθεια μπορεί να ευδοκιμήσει σε ασταθείς, ανταγωνιστικούς κόσμους. Οι ικανότητες των ψυχοπαθών τους καθιστούν κύριους χειριστές. Η παρορμητικότητα και η έλλειψη φόβου τους βοηθούν να ρισκάρουν και να αρπάξουν τις ενδεχόμενες ευκαιρίες.
Ο σαδισμός και η ψυχοπάθεια συνδέονται με άλλα χαρακτηριστικά, όπως ο ναρκισσισμός και ο μακιαβελισμός . Τέτοια χαρακτηριστικά, μαζί, ονομάζονται «σκοτεινή προσωπικότητα » ή συντομότερερα, παράγοντας D.
Υπάρχει μια μέτρια έως μεγάλη κληρονομική συνιστώσα σε αυτά τα χαρακτηριστικά. Έτσι, μερικοί άνθρωποι μπορεί απλώς να γεννηθούν με αυτόν τον τρόπο, όμως τα παιδιά με γονείς με σκοτεινή προσωπικότητα, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν αυτά τα χαρακτηριστικά.
Φαινόμενο απανθρωποποίησης και σαδισμός
Λέγεται ότι η απανθρωποποίηση των ανθρώπων είναι αυτό που μας επιτρέπει να είμαστε σκληροί. Τα πιθανά θύματα χαρακτηρίζονται ως σκύλοι, γουρούνια, γάιδαροι και αυτό μας διευκολύνει να τους πληγώσουμε.
Έρευνες δείχνει ότι αν κάποιος παραβεί έναν κοινωνικό κανόνα, ο εγκέφαλός μας τον αντιμετωπίζει ως λιγότερο ανθρώπινο . Αυτό μας διευκολύνει να τιμωρούμε άτομα που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς. Είναι γλυκό το συναίσθημα να πιστεύουμε ότι αν βλέπουμε ένα άτομο ως άνθρωπο, τότε δεν θα τον πληγώσουμε. Είναι επίσης και μια επικίνδυνη αυταπάτη. Ο ψυχολόγος Paul Bloom υποστηρίζει ότι οι χειρότερες σκληρότητες μπορεί να βασίζονται στο να μην απανθρωποποιούμε τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι μπορεί να πληγώνουν τους άλλους ακριβώς επειδή τους αναγνωρίζουν ως ανθρώπινα όντα που δεν θέλουν να τα κάνουν να υποφέρουν από πόνο και ταπείνωση.
Για παράδειγμα, το Ναζιστικό Κόμμα απανθρωποποίησε τους Εβραίους αποκαλώντας τους παράσιτα και ψείρες, ωστόσο, οι Ναζί ταπείνωσαν, βασάνισαν και δολοφόνησαν τους Εβραίους ακριβώς επειδή τους έβλεπαν ως ανθρώπους που θα υποφέρουν από μια τέτοια μεταχείριση.
Διαβάστε περισσότερα για:
