Τι συμβαίνει όταν κάποιος μιλάει μόνος του;
Τι συμβαίνει όταν κάποιος μιλάει μόνος του; Οι ψυχολόγοι ονομάζουν τη συνήθεια να μιλάς στον εαυτό σου δυνατά ως εξωτερική αυτοομιλία και όσο παράξενο και αν φαίνεται είναι αρκετα συνηθισμένο.
Ορισμένα στοιχεία υποδηλώνουν ότι όταν κάποιος μιλάει μόνς του μπορεί πραγματικά να έχει μια σειρά από οφέλη. Η εξωτερική αυτοομιλία συνδέεται με μια σειρά από λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένης της επίλυσης προβλημάτων, του συλλογισμού, του προγραμματισμού, των κινήτρων και της προσοχής.
Αν και υπάρχουν φορές που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα ή να είναι σημάδι μιας ψυχικής πάθησης, στις περισσότερες περιπτώσεις, η εξωτερική αυτοομιλία δεν προκαλεί καμία ανησυχία. Τι συμβαίνει όταν κάποιος μιλάει μόνος του λοιπόν;
Τι συμβαίνει όταν κάποιος μιλάει μόνος του;
Τα παιδιά αρχίζουν να μιλούν μόνα τους τους, περίπου στην ηλικία των δύο – τριών ετών. Γύρω στην ηλικία των πέντε, τα παιδιά αρχίζουν να κρύβουν την εξωτερική αυτοομιλία τους. Εξακολουθούν να μιλούν στον εαυτό τους, αλλά σε πιο ήσυχους και ιδιωτικούς χώρους για να αποφύγουν να τα ακούσουν οι γονείς τους και άλλοι άνθρωποι.
Και ενώ σιγά σιγά γίνεται λιγότερο προφανής στους άλλους ανθρώπους, η αυτοομιλία σπάνια εξαφανίζεται εντελώς. Οι περισσότεροι άνθρωποι μιλούν στον εαυτό τους τουλάχιστον περιστασιακά, ενώ κάποιοι το κάνουν με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα
Ενώ η εξωτερική αυτοομιλία είναι σχετικά συχνή, δεν έχει γίνει μεγάλη έρευνα για το τι συμβαίνει όταν κάποιος μιλάει μόνος του.
Κοινωνική απομόνωση
Υπάρχει η άποψη ότι οι άνθρωποι που περνούν περισσότερο χρόνο μόνοι μπορεί να είναι πιο πιθανό να μιλήσουν στον εαυτό τους. Επειδή έχουν λιγότερες αλληλεπιδράσεις με άλλους, η αυτοομιλία τους μπορεί να χρησιμεύσει ως μια μορφή κοινωνικής επικοινωνίας. Μελέτες υποστηρίζουν ότι τα μοναχοπαίδια είναι επίσης πιο πιθανό να μιλήσουν στον εαυτό τους.
Γνωστική Διαταραχή
Οι άνθρωποι μπορεί επίσης να μιλούν δυνατά στον εαυτό τους λόγω κάποιας ψυχοπαθολογίας. Για παράδειγμα, τα συναισθήματα άγχους ή οι ιδεοψυχαναγκαστικές τάσεις μπορούν να δημιουργήσουν γνωστικές διαταραχές που συνδέονται με την αύξηση της αυτοομιλίας.
Μελέτη διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι τείνουν να μιλούν περισσότερο στον εαυτό τους όταν προετοιμάζονται να δώσουν μια ομιλία και έχουν άγχος.
Η μελέτη έδειξε επίσης τον αντίκτυπο της θετικής και αρνητικής αυτοομιλίας. Όσοι μιλούσαν στον εαυτό τους με αρνητικό ή αυτοκριτικό τρόπο είχαν περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν αυξημένο άγχος.
Τύποι αυτοομιλίας
Η αυτοομιλία τείνει να είναι είτε θετική είτε αρνητική, αλλά μπορεί επίσης να διαφέρει ως προς τον προορισμό της.
- Θετική και αρνητική συνομιλία με τον εαυτό σας: Το να μιλάτε με τον εαυτό σας με θετικό τρόπο μπορεί να βοηθήσει να παραμείνετε παρακινημένοι και εμπνευσμένοι. Το να μιλάτε στον εαυτό σας με αρνητικό τρόπο συχνά οδηγούν σε άγχος και κατάθλιψη.
- Εκπαιδευτική αυτο-ομιλία : Αυτή η μορφή αυτοκατευθυνόμενης ομιλίας επικεντρώνεται στην ομιλία μέσω των βημάτων που θα πρέπει να ακολουθήσετε για να λύσετε ένα πρόβλημα ή να εκτελέσετε μια εργασία.
- Παρακινητική αυτοομιλία : Αυτός ο τύπος ομιλίας επικεντρώνεται στην παροχή ενθάρρυνσης για την εκτέλεση μιας εργασίας. Για παράδειγμα, μπορεί να συγχαρείτε τον εαυτό σας για τις προσπάθειές σας ή να υπενθυμίσετε στον εαυτό σας ότι είστε ικανοί να πετύχετε.
Μελέτες δείχνουν ότι το να μιλάει κάποιος στον εαυτό του με θετικό, διδακτικό ή παρακινητικό τρόπο μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της απόδοσής του. Παραδόξως, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η αρνητική αυτοομιλία δεν βλάπτει πάντα την απόδοση. Αντίθετα, μερικές φορές μπορεί να παρέχει χρήσιμη και ρεαλιστική ανατροφοδότηση. Η υπερβολική αρνητική αυτοομιλία, ωστόσο, μπορεί να μειώσει την αυτοπεποίθησή σας μακροπρόθεσμα.
Διαβάστε περισσότερα για: